5 Kasım 2011 Cumartesi

Neden paraşütçü oldum?

Doğa anaya saygılıyım
İnsan olarak toprağa bağımlı yaratılmışız
Topraktan gelmiş toprağa gideceğiz
ama
Bu gökyüzü de bizim
Okyanuslarda
Hayatımda en çok sevdiğim şeylerden biri de paraşüt
Binlerce metre yukarıdan kendimi mavi boşluğa bırakıyorum
Biraz önce içinde olduğunuz uçağı dışarıdan
Dünyayı ise farklı açıdan görmek 
Saniyede 52 metreyi geride bırakarak
160 km hız ile yeryüzüne doğru yaklaşmak
müthiş bir duygu  
lakin
olmaz ya
olur ise
paraşütüm açılmaz ise 
hayatımda güvenebileceğim 
beni kurtaracak 
destek olacak
beni seven
biri olmalı

Topraktan geldik
Gökyüzünden düşüp
Doğa ananın kollarına gideceğiz
Üzülmeye gerek yok

Jefferson airplane'e saygılar...



Hiç yorum yok:

Yorum Gönder